Cahildim dünyanın rengine kandım
“Cahildim dünyanın rengine kandım
Hayale aldandım boşuna yandım
Seni ilelebet benimsin sandım
Ölürüm sevdiğim zehirim sensin
Evvelim sen oldun, ahirim sensin”
“Nerde bir türkü söyleyen görürsen, korkma yanına otur. Çünkü kötü insanların türküleri yoktur.”
“Biz çekmediğimiz derdin türküsünü yakmayız..!”
“Göynüm hep seni arıyor Neredesin sen…”
“Kadınlar insandır, Biz insanoğlu”
“Elini kalbine götürdü burası varya Dedi taşa topraga gerek kalmadan İnsanın gömüldüğü tek yer”
“Ben ölürsem bana öldü demeyin, yoruldu gitti deyin.’”
Ne diyordu Üstad; “Aşk biterse yorulur insan”
25 Eylül 2012’de aramızdan ayrılan, Anadolu’da Abdallık kültürünün ve müziğinin son büyük temsilcilerinden, ‘Bozkırın Tezenesi’ olarak da bilinen halk ozanı Neşet Ertaş’ı vefatının 11. yıl dönümünde saygı ve özlemle anıyoruz.
Kısaca hayatı;
Neşet Ertaş (1938-25 Eylül 2012)
1950’li yıllardan itibaren yaptığı plâklarla, babası Muharrem Ertaş’tan öğrendiği türkü ve bozlakların yanı sıra Orta Anadolu türkülerini, oyun havalarını kayıt altına aldı.
1960’lı yıllardan itibaren kendi yazdığı şiirleri havalandırıp seslendirdi.
“Garip” mahlasını kullandı.
1970’li yıllardan itibaren türküleri dönemin pek çok sanatçısı tarafından yorumlandı.
2009 yılında UNESCO‘nun Yaşayan İnsan Hazinesi envanterine girmeye değer görüldü.
